پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه
بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
چه گویمت که چها کرد در نبرد، حسین؟
فقط خداست که داند چه‌کار کرد حسین
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
