او هست ولی نگاهِ باطل از ماست
دیوارِ بلندِ در مقابل از ماست
هر کس به سایۀ تو دو رکعت نماز کرد
با یک قنوت هر چه گره داشت، باز کرد
از کوی تو ای قبلۀ عالم! نرویم
با دست تهی و دل پُر غم نرویم
عالمى سوخته از آتش آهِ من و توست
این در سوخته تا حشر گواهِ من و توست
