ای دلنگران که چشمهایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
نمی ز دیده نمیجوشد اگرچه باز دلم تنگ است
گناه دیدۀ مسکین نیست، کُمیت عاطفهها لنگ است
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم
دلم شور میزد مبادا نیایی
مگر شب سحر میشود تا نیایی
