این جاده که بیعبور باقی مانده
راهیست که سمت نور باقی مانده
یک دفتر خون، شهادتین آوردند
از خندق و خیبر و حنین آوردند
اینک زمان، زمان غزلخوانی من است
بیتیست این دو خط که به پیشانی من است
دگر چه باغ و درختی بهار اگر برود
چه بهره از دل دیوانه یار اگر برود