غریبِ در وطن، میسوخت آن شب
درون خویشتن، میسوخت آن شب
باز این چه شورش است که در خلق عالم است؟
باز این چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است؟
رساندهام به حضور تو قلب عاشق را
دل رها شده از محنت خلایق را
ای آنکه غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
در ساحل جود خدا باران گرفته
باران نور و رحمت و احسان گرفته
سیلاب میشویم و به دریا نمیرسیم
پرواز میکنیم و به بالا نمیرسیم