ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
ای قوم به حج آمده در خویش نپایید
از خود به‌درآیید که مهمان خدایید
دل را به نور عشق صفا می‌دهد نماز
جان را به ياد دوست جلا می‌دهد نماز
غزل عشق و آتش و خون بود که تو را شعر نینوا می‌کرد
و قلم در غروب دلتنگی، شرح خونین ماجرا می‌کرد
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
بهار آمد بهار من نیامد
گل آمد گل‌عذار من نیامد
