ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
سر نهادیم به سودای کسی کاین سر از اوست
نه همین سر که تن و جان و جهان یکسر از اوست...
فرخنده پیکریست که سر در هوای توست
فرخندهتر سریست که بر خاک پای توست
گر بسوزیم به آتش همه گویند سزاست
در خور جورم و از فضل توام چشم عطاست
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟