حشمت از سلطان و راحت از فقیر بی‌نواست
چتر از طاووس، لیک اوج سعادت از هُماست
اگر عاصی، اگر مجرم، اگر بی‌دین، اگر مستم
به محشر کی گذارد دامن عفوت تهی دستم؟
مژده باد ای دل که اینک می‌رسد ماه صیام
دارد از حق بهر امّید گنه‌کاران پیام
ای نام دل‌گشای تو عنوان کارها
خاک در تو، آب رخِ اعتبارها
از هالۀ انتظار، خواهد آمد
بر خورشیدی سوار خواهد آمد
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
هرچند نفس نمانده تا برگردیم
با این دل منتظر، کجا برگردیم؟
