ای کاش که در بند نگاهش باشیم
دل‌سوختۀ آتش آهش باشیم
هنگام سپیده بود وقتی می‌رفت
از عشق چه دیده بود وقتی می‌رفت؟
ما گرم نماز با دلی آسوده
او خفته به خاکِ جبهه خون‌آلوده
الهی سینه‌ای ده آتش افروز
در آن سینه دلی، وآن دل همه سوز
به نام چاشنی‌بخش زبان‌ها
حلاوت‌سنج معنی در بیان‌ها...
