سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
مردم که شهامت تو را می‌دیدند
خورشید رشادت تو را می‌دیدند
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
تا برویم ریشه‌ای چون تاک می‌خواهم که هست
نور می‌خواهم که هستی خاک می‌خواهم که هست
خواست لختی شکسته بنویسد
به خودش گفت با چه ترکیبی
