ای غم، تو که هستی؟ از کجا میآیی؟
هر دم به هوای دل ما میآیی
لحظهاى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّتها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حقنما را
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
از نو شکفت نرگس چشمانتظاریام
گل کرد خارخار شب بیقراریام