ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانهروز در ذکر و ثنا
او آفتاب روشن و صادق بود
گِردش پر از ستارۀ عاشق بود
لطفی که کرده است خجل بارها مرا
بردهست تا دیار گرفتارها مرا
اینگونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
تا به کی از سخن عشق گریزان باشم؟
از تو ننویسم و هربار پشیمان باشم؟