لحظهاى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّتها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حقنما را
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
سلام! ای سلام خدا بر سلامت!
درود! ای کلام الهی، کلامت!
در جام دیده اشک عزا موج میزند
در صحن سینه شور و نوا موج میزند
با آن که آبدیدۀ دریای طاقتیم
آتش گرفتهایم که غرق خجالتیم