در سرم پیچیده باری، های و هوی کربلا
میروم وادی به وادی رو به سوی کربلا
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
ای آسمان به راز و نیازت نیازمند
آه ای زمین به سوز و گدازت نیازمند
در جام دیده اشک عزا موج میزند
در صحن سینه شور و نوا موج میزند
با آن که آبدیدۀ دریای طاقتیم
آتش گرفتهایم که غرق خجالتیم
