اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
میآیم از رهی که خطرها در او گم است
از هفتمنزلی که سفرها در او گم است
چشمهایم را به روی هرکه جز تو بود بست
قطرۀ اشکی که با من بوده از روز الست
از غم دوست در این میکده فریاد کشم
دادرس نیست که در هجر رخش داد کشم