ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
ای پاسخ بیچون و چرای همۀ ما
اکنون تویی و مسألههای همۀ ما
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
باز باران است، باران حسینبنعلی
عاشقان، جان شما، جان حسینبنعلی
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟