گر بر سر نفس خود امیری، مردی
ور بر دگری نکته نگیری، مردی
دل گفت مرا علم لَدُنّی هوس است
تعلیمم کن اگر تو را دسترس است
مرا مباد که با فخر همنشین باشم
غریبوار بمیرم، اگر چنین باشم
«بشنو از نی چون حکایت میکند»
شیعه را در خون روایت میکند
صدای کیست چنین دلپذیر میآید؟
کدام چشمه به این گرمسیر میآید؟