محمّدا به که مانی؟ محمّدا به چه مانی؟
«جهان و هر چه در او هست صورتاند و تو جانی»
آسمان ابریست، آیا ماه پیدا میشود؟
ماه پنهان است، آیا گاه پیدا میشود؟
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
چه کُند میگذرد لحظههای دور از تو
نمیکنند مگر لحظهها عبور از تو
غزل عشق و آتش و خون بود که تو را شعر نینوا میکرد
و قلم در غروب دلتنگی، شرح خونین ماجرا میکرد