تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بیحساب پیدا شد
رود از جناب دریا فرمان گرفته است
یعنی دوباره راه بیابان گرفته است
مدینه حسینت کجا میرود؟
اگر میرود، شب چرا میرود؟
غزل عشق و آتش و خون بود که تو را شعر نینوا میکرد
و قلم در غروب دلتنگی، شرح خونین ماجرا میکرد