تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
آرامشی به وسعت صحراست مادرم
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم
برخاستم از خواب اما باورم نیست
هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! هم‌سنگرم! نیست
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
خبر این بود که یک سرو رشید آوردند
استخوان‌های تو را در شب عید آوردند
