رخصت بده از داغ شقایق بنویسم
از بغض گلوگیر دقایق بنویسم
گفت رنجور دلش از اثر فاصله‌هاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدله‌هاست
در سکوتی لبالب از فریاد گوشه چشمی به آسمان دارد
یک بغل بغض و تاول و ترکش، یک بغل بغض بی‌کران دارد
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند امان‌نامه کبوتر نشده
