تابید بر زمین
نوری از آسمان
انبوه تاول بر تنت سر باز کرده
این هم نشان دیگری از سرفرازی‌ست
دوباره لرزش دست تو بیشتر شده است
تمام روز تو در این اتاق سر شده است
این کیست به شوق یک نگاه آمده است
در خلوت شب به بزم آه آمده است
افتاده بود در دل صحرا برادرش
مانند کوه، یکه و تنها، برادرش
