گفت رنجور دلش از اثر فاصلههاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدلههاست
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
زندگی جاریست
در سرود رودها شوق طلب زندهست
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند اماننامه کبوتر نشده