ای حرمت قبلۀ مراد قبایل!
وی که بوَد قبله هم به سوی تو مایل
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
قرآن که کلام وحده الا هوست
آرامش جان، شفای دلها، در اوست
گل بر من و جوانى من گریه مىکند
بلبل به همزبانى من گریه مىکند
