کلامش سنگها را نرم میکرد
دلِ افسردگان را گرم میکرد
آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
وانهادهست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبردهست تنش را این بار
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
