آسمان از ابر چشمان تو باران را نوشت
آدم آمد صفحه‌صفحه نام انسان را نوشت
وقتی نمازها همه حول نگاه توست
شاید که کعبه هم نگران سپاه توست
اول دفتر به نام خالق اکبر
آن‌که سِزَد نام او در اولِ دفتر
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
