هان این نفس شمرده را قطع کنید
آری سر دل‌سپرده را قطع کنید
هر زمانی که شهیدی به وطن می‌آید
گل پرپر شده در خاطر من می‌آید
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
تفسیر او به دست قلم نامیسّر است
در شأن او غزل ننویسیم بهتر است
اگر خدا به زمین مدینه جان می‌داد
و یا به آن در و دیوارها دهان می‌داد
