ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
وانهاده‌ست به میدان بدنش را این بار
همره خویش نبرده‌ست تنش را این بار
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
هر گاه که یاس خانه را می‌بویم
از شعر نشان مرقدت می‌جویم
تا گل به نسیم راه در می‌آید
از خاک بوی گیاه در می‌آید
