ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
مشتاق و دل‌سپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
