موسایی و صد جلوه به هر طور کنی
هر جا گذری، حکایت از نور کنی
مشتاق و دل‌سپرده و ناآرام
زین کرد سوی حادثه مَرکب را
این آفتاب مشرقی بی‌کسوف را
ای ماه! سجده آر و بسوزان خسوف را
احساس از هفت آسمان می‌بارد، احساس
بوی گل سرخ است يا بوی گل ياس؟
از جوار عرش سرزد آفتاب دیگری
وا شد از ابوا به روی خلق، باب دیگری...
