سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
چقدر این روزهای سرد سخت است
و پیدا کردن همدرد سخت است
سپیداران نشانی سرخ دارند
همیشه آرمانی سرخ دارند
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
دگر چه باغ و درختی بهار اگر برود
چه بهره از دل دیوانه یار اگر برود
