ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
تا با حرم سبز تو خو می‌گیرم
در محضر چشمت آبرو می‌گیرم
من كیستم؟ کبوتر بی‌آشیانه‌ات
محتاج دست‌های تو و آب و دانه‌ات
مهمون از راه اومده شهر شده آماده
بازم امشب تو حرم غلغله و فریاده
تا از دل ابر تیره بیرون نشوید
چون ماه چراغ راه گردون نشوید
بازآ که غم زمانه از دل برود
خواب از سر روزگار غافل برود
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
هرچند ز غربتت گزند آمده بود
زخمت به روانِ دردمند آمده بود
