پس از چندین و چندین سال آمد پیکرش تازه
نگاهش از طراوت خیس‌تر، بال و پرش تازه
ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
بد نیست که از سکوت تن‌پوش کنی
غوغای زمانه را فراموش کنی
مهمون از راه اومده شهر شده آماده
بازم امشب تو حرم غلغله و فریاده
تا از دل ابر تیره بیرون نشوید
چون ماه چراغ راه گردون نشوید
بازآ که غم زمانه از دل برود
خواب از سر روزگار غافل برود
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
هرچند ز غربتت گزند آمده بود
زخمت به روانِ دردمند آمده بود
