ما منتظران همیشه مشغول دعا
هستیم شبانه‌روز در ذکر و ثنا
هنگام سپیده بود وقتی می‌رفت
از عشق چه دیده بود وقتی می‌رفت؟
این‌گونه که با عشق رفاقت دارد
هر لحظه لیاقت شهادت دارد
زندگی جاری‌ست
در سرود رودها شوق طلب زنده‌ست
باز از بام جهان بانگ اذان لبریز است
مثنوی بار دگر از هیجان لبریز است
