حوادث: آتش و، ما: خار و، غم: دود و، سرا: بی‌در
از آن روزم سیه، دل تیره، لب خشک است و مژگان تر
شرط محبت است به‌جز غم نداشتن
آرام جان و خاطر خرم نداشتن
بیا که شیشه قسم می‌دهد به عهد کهن
که توبه بشکن، این‌بار هم به گردن من
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
هیچ کس نشناخت دردا! درد پنهان علی
چون کبوتر ماند در چاه شب افغان علی
