آنجا كه حرف توست دگر حرف من كجاست؟
در وصل جای صحبت از خویشتن كجاست؟
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
برگرد ای توسل شبزندهدارها
پایان بده به گریۀ چشمانتظارها
ای هلالی که تماشای رخت دلخواه است
هله ای ماه! خدای من و تو الله است
کوه عصیان به سر دوش کشیدم افسوس
لذت ترک گنه را نچشیدم افسوس
آمدی و دل ما بردی و رفتی ای ماه!
با تو خوش بود سحرهای «بِکَ یا الله»
ما همه از تبار سلمانیم
با علی ماندهایم و میمانیم
ای شیرخدا و اسد احمد مختار
در بدر و احد لشکر حق را سر و سردار
یک ماه جرعه جرعه تو را یاد کردهایم
دل را به اشتیاق تو آباد کردهایم
رسید جمعهٔ آخر سلام قدس شریف
سلام قبلهٔ صبر و قیام، قدس شریف
از غربتت اگرچه سخنهاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی
یاعلیُ یاعظیمُ یاغفورُ یارحیم
ماه رحمت باز رفت و همدم حسرت شدیم