خوشا آنان که چرخیدند در خون
خدا را ناگهان دیدند در خون
لحظه‌اى در خود فنا شو تا بقا پيدا كنى
از منيّت‌ها جدا شو تا منا پيدا كنى
اگر خواهی ای دل ببینی خدا را
نظر کن تو آیینۀ حق‌نما را
خدا در شورِ بزمش، از عسل پر کرد جامت را
که شیرین‌تر کند در لحظه‌های تشنه کامت را
به‌نام او که دل را چاره‌ساز است
به تسبیحش زمین، مُهر نماز است
