غریبِ در وطن، می‌سوخت آن شب
درون خویشتن، می‌سوخت آن شب
عالم همه مبتدا، خبر کرببلاست
انسان، قفس است و بال و پر کرببلاست
دست من یک لحظه هم از مرقدت کوتاه نیست
هرکسی راهش بیفتد سمت تو گمراه نیست
یک پنجره، گلدانِ فراموش شده
یک خاطره، انسانِ فراموش شده
ای آن‌که غمت وقف دلِ یاران شد
بر سینه نشست و از وفاداران شد
