سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
گفت رنجور دلش از اثر فاصلههاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدلههاست
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
دست من یک لحظه هم از مرقدت کوتاه نیست
هرکسی راهش بیفتد سمت تو گمراه نیست
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند اماننامه کبوتر نشده