ای کاش فراغتی فراهم می‌شد
از وسعت دردهای تو کم می‌شد
بی‌حرمتی به ساحت خوبان قشنگ نیست
باور کنید پاسخ آیینه سنگ نیست
در وسعت شب سپیده‌ای آه کشید
خورشید به خون تپیده‌ای آه کشید
آرامشی به وسعت صحراست مادرم
اصلاً گمان کنم خودِ دریاست مادرم
صبحی گره از زمانه وا خواهد شد
راز شب تار، برملا خواهد شد
