ای دلنگران که چشمهایت بر در...
شرمنده که امروز به یادت کمتر...
اول دفتر به نام خالق اکبر
آنکه سِزَد نام او در اولِ دفتر
تو همچون غنچههای چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
با دشمن خویشیم شب و روز به جنگ
او با دم تیغ آمده، ما با دل تنگ
برخیز که راه رفته را برگردیم
با عشق به آغوش خدا برگردیم