ای نگاهت امتدادِ سورۀ یاسین شده
با حضورت ماه بهمن، صبح فروردین شده
یاد تو گرفته قلب‌ها را در بر
ماییم و درود بر تو ای پیغمبر
غریبه! آی جانم را ندیدی؟
مه هفت آسمانم را ندیدی؟
تو همچون غنچه‌های چیده بودی
که در پرپر شدن خندیده بودی
این چه خروشی‌ست؟ این چه معمّاست؟
در صدف دل، محشر عظماست
