بوی بهشت می‌وزد از کربلای تو
ای کشته‌ای که جان دو عالم فدای تو
بر اسب بنشین که گردِ راهت قرق کند باز جاده‌ها را
که با نگاهی به‌هم بریزی سواره‌ها را پیاده‌ها را
ماه صفر رسید و افق رنگ دیگر است
عالم سیاه‌پوش به سوگ سه سرور است
همه از هر کجا باشند از این راه می‌آیند
به سویت ای امین‌الله خلق‌الله می‌آیند
دست خدا پردۀ شب را شکافت
صبح شد و نور خداوند تافت
ای علوی ذات و خدایی صفات
صدرنشین همه کائنات
