تا با حرم سبز تو خو می‌گیرم
در محضر چشمت آبرو می‌گیرم
من كیستم؟ کبوتر بی‌آشیانه‌ات
محتاج دست‌های تو و آب و دانه‌ات
گفت رنجور دلش از اثر فاصله‌هاست
آن که دلتنگ رسیدن به همه یکدله‌هاست
قدم در دفاع از حرم برندارد
سپاھی که تیغ دودَم برندارد
راضی به جدايی از برادر نشده
با چند امان‌نامه کبوتر نشده
