از حریم کعبه آهنگ سفر داریم ما
مقصدی بالاتر از این در نظر داریم ما
ما شیعۀ توایم دل شادمان بده
ویران شدیم، خانۀ آبادمان بده
ای از شعاع نور تو تابنده آفتاب
باشد ز روی ماه تو شرمنده آفتاب
بهار آمد و عطری به هر دیار زدند
به جای‌جای زمین نقشی از بهار زدند
آفتابی کز تجلی بی‌قرینش یافتم
در فلک می‌جُستم اما در زمینش یافتم
مردم دهند نسبت رویت بر آفتاب
اما ز بخت خود نکند باور آفتاب
بر سر درِ آسمانیِ این خانه
دیدم مَلَکی نشسته چون پروانه
مرا به ابر، به باران، به آفتاب ببخش
مرا به ماهی لرزان کنار آب ببخش
هر گاه که یاس خانه را می‌بویم
از شعر نشان مرقدت می‌جویم
باز باران است، باران حسین‌بن‌علی
عاشقان، جان شما، جان حسین‌بن‌علی
تا گل به نسیم راه در می‌آید
از خاک بوی گیاه در می‌آید
