دی بود و درد بود و زمستان ادامه داشت
آن سوی پنجره تب طوفان ادامه داشت
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
همسایه! غم دوباره شده میهمانتان؟
پوشیده‌اند رخت عزا دخترانتان
افق‌های باز و کران‌های تازه
زمین‌های نو، آسمان‌های تازه
عشق بی‌پرواست، بسم الله الرحمن الرحیم
هرکسی با ماست، بسم الله الرحمن الرحیم
تشنگان را سحاب پیدا شد
رحمت بی‌حساب پیدا شد
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
مدینه حسینت کجا می‌رود؟
اگر می‌رود، شب چرا می‌رود؟
