ای دل سوختگان شمع عزای حرمت
اشک ما وقف تو و کرب‌وبلای حرمت
کسی که عشق بُوَد محو بردباری او
روان به پیکر هستی‌ست لطف جاری او
سجادۀ سبز من چمنزاران است
اشکم به زلالی همین باران است
گفتیم وقت شادی و وقت عزا، حسین
تنها دلیل گریه و لبخند ما حسین
آورده است بوی تو را کاروان به شام
پیچیده عطر واعطشای تو در مشام
