سر و پای برهنه میبرند آن پیر عاشق را
که بر دوشش نهاده پرچم سوگ شقایق را
جنّت نشانی از حرم توست یا حسن
فردوس سائل کرم توست یا حسن
در مطلع شعر تو نچرخانده زبان را
لطف تو گرفت از من بیچاره امان را
از غربتت اگرچه سخنهاست یا علی
دنیا دگر بدون تو تنهاست یا علی