آن روز با لبخند تا خورشید رفتی
امروز با لبخند برگشتی برادر
اول دفتر به نام خالق اکبر
آن‌که سِزَد نام او در اولِ دفتر
گفتم سر آن شانه گذارم سر خود را
پنهان کنم از چشم تو چشم تر خود را
پرنده کوچ نکرده‌ست زیر باران است
اگرچه سنگ ببارد وگرچه طوفان است
اذانی تازه کرده در سرم حسّ ترنم را
ندای ربّنا را، اشک در حال تبسم را
