رها شد دست تو، امّا دل تو...
کنار ساحل دریا، دل تو...
این سخن کم نیست دنیا صبحگاهی بیش نیست
شهر پرآشوبِ امکان، کوچهراهی بیش نیست
امام عشق را ماه منیری
وفاداران عالم را امیری
کسی که دیگر خود خدا هم، نیافریند مثال او را
چو من حقیری کجا تواند، بیان نماید خصال او را